من و همه چیز من.....

چارچوب زندگی ....

دقیقا قبل از اینکه یه عنوان انتخاب کنم یه چارچوب چوبی شبیه به یه قاب عکس خالی جلوی صورتم ترسیم کردم به صورت خیالی دستم گرفتم و یه بار سرمو فرو بردم تا ببینم اندازه رسمش کردم یانه !!(خوشبختانه اندازه بود )

بعد دقیقا جلوی صورتم قرار گرفت ، با حرکت چشمام هر ضلع یه قسمت از آینده ای میشه که میخوام ادامه بدم ،زندگیش کنم ، براش وقت بذارم ...

چرخش چشم به سمت بالا خوشحال بودن خونواده ام و هرکسی که کاری بتونم براش انجام بدم ...

چرخش چشم به سمت راست تحصیل...

چرخش چشم به سمت چپ پیشرفت شغلی...

چرخش چشم ها به سمت پایین .......... براش برنامه ای ندارم ، قرار بود این قسمت خودم باشم ولی برنامه ای براش پیدا نمیکنم ، همه ی موارد بالا منم ولی نمیشه خود من باشه ، من با این کارا میخوام در اجتماع فعال تر باشم ، یه جاهایی خودمو ندید بگیرم تا بتونم وجهه اجتماعی خوب کسب کنم این یه واقعیته...

خیلی دوس دارم یه برنامه ی شخصی داشته باشم تا حالم خوب بمونه ولی پیداش نمیکنم ، درسته با همه ی اون موارد حالم خوبه ولی خودم و اهمیت به خودمو پیدا نمیکنم ، من در همه ی اضلاع چارچوب زندگیم هستم ولی منِ کامل نیستم....

داشتم به این فکر میکردم چون به دنبال خوب دیده شدنم فکر میکنم باید خودمو کامل نشون ندم ؟؟؟ولی من نمیتونم دیگرانو ناراحت کنم یا ندید بگیرمشون ، در جامعه باید اول اطرافیانو درنظر بگیرم  بعد خودمو  برای همین باید این ضلع شخصی یه برنامه داشته باشه چیزی که بتونه منِ کامل باشه بدون هیچ کم و کاستی ....

 یه زمانی که من و همه چیز من باشه.....(یه زمان هایی برای خودخواهی)